پلی اتیلن سبک فیلم (LDPE)
پلی اتیلن ها: پلی اتیلن ها با فرمول n(C2H4) از جمله مولکول هایی هستند که از پلیمریزاسیون مونومر اتیلن (اتیل) ساخته می شوند. آن ها از تجمع تعداد بسیار زیادی مولکول های کوچکتر به نام مونومر تشکیل می شوند. یکی دیگر از نام های متداول در بسیاری از پلیمر های مصنوعی، پلاستیک است که از کلمه ی یونانی “Plastikos” گرفته شده است. بسیاری از اشیا که در طول روز استفاده می کنیم از سنتز های پلی اتیلن هستند.
پلی اتیلن سبک فیلم (LDPE)
LDPE مخفف Low Density Polyethylene به معنای پلی اتیلن سبک است. این نوع پلیمر ها که در گروه ترموپلاستیک ها قرار می گیرند دارای زنجیره هایی شاخه دار هستند؛ بنابراین نمی توانند به خوبی با یکدیگر پیوند برقرار کنند. همچنین دارای استحکام کششی و نیروی بین مولکوبی بسیار ضعیفی است. از دیگر ویژگی های این نوع پلیمر می توان به انعطاف پذیری و امکان تجزیه به وسیله توسط میکرو ارگانیسم ها اشاره کرد. همچنین معمولا پایدار هستند و برای آتش گرفتن باید گرم شوند؛ پس نیازی به حفاظت ندارند.
منظور از فیلم لایه ی نازکی از ماده است که دارای پیوستگی منظم و انعطاف بالا است. یک فیلم ممکن است یک یا چند لایه از مواد مختلف داشته باشد. ضخامت فیلم ها متغیر است اما معمولا بین 0.5 میکرومتر تا 1 میلی متر است.
نحوه ی تولید
پلی اتیلن در ابتدا در سال 1898 توسط شیمیدانی آلمانی تولید شد.آزمایشی که منجر به کشف پلی اتیلن شد، حرارت دادی دی آزو متان بود. این امر منجر به تولید ترکیب مومی شکل سفید رنگی شد که پلی اتیلن نام گرفت. در سال 1935 دانشمندی دیگر این روش را توسعه داد و تحت فشار بالا نوع دیگری از پلی اتیلن ها تولید کرد. امروزه از این روش برای تولید پلی اتیلن سبک فیلم استفاده می شود.
موارد مصرف
انعطاف پذیری این ماده باعث شده، بیش از 50 درصد از آن صرف ساخت فیلم و ورق، جهت مصرف در روکش های طلقی شفاف، آستر های بسته بندی شده، کاور ها و چمدان ها شود.
مصارف دیگر :
1) بسته بندی دارویی
2) عایق کاری کابل های برق و مخابرات
3) فیلم های عریض کشاورزی
4) کیسه های محصولات بازار و تره بار
5) ساخت اسباب بازی، لوازم ورزشی، قطعات صنعتی و …
ایران از جمله کشور هایی است که گرید های خوبی از پلی اتیلن ها تولید می کند، اما متاسفانه در تولید لفاف های بسته بندی از جنس این مواد هنوز تخصصی به دست نیاورده است.